Vanaf het begin sport iedereen hier samen
Bij AV Altena Road Runners in Sleeuwijk trainen de framerunners vanaf het begin samen met de junioren. Trainster Antoinette is trots op haar club: “We trainen tegelijk op de baan. Waar het kan gaan we voor ‘samen’, waar het echt niet lukt doen we iets anders, maar we staan altijd met elkaar op de baan. Trainers adviseren elkaar en atleten assisteren waar nodig, zelfs de jongsten. Het gaat eigenlijk allemaal heel natuurlijk.”
Introductie van Frame Running op de vereniging
Vanuit haar werk als kinderfysiotherapeut kwam Antoinette in aanraking met Frame Running. “Ik zocht een sport voor een kindje met een spierziekte. Dat lukte me niet binnen de gemeente, maar ook ver daarbuiten niet. Dat vond ik schokkend. Een tijd later ontdekte ik Frame Running. Deze sport biedt mensen met een loopbeperking de mogelijkheid om te sporten en kan heel goed geïntegreerd worden op een gewone atletiekvereniging. Ideaal dus om samen sporten, spelen en bewegen te stimuleren tussen kinderen met en zonder beperking.”
Toen Antoinette hoorde dat er een nieuwe atletiekbaan in haar gemeente Altena kwam, aarzelde ze geen moment. Ze vroeg Frame Running Nederland om advies en ging in gesprek met de gemeente. “Daarna ben ik naar de atletiekvereniging gegaan en vertelde dat ik de sport Frame Running wilde introduceren. Daar hadden ze wel oren naar, maar ze hadden nog geen idee hoe dit vorm te geven. Overleggen met Frame Running Nederland, de gemeente en sportcoaches volgden. Een paar maanden later zijn we gestart met de eerste framerunners!”
Inclusief trainen, zo doen wij dat
Bij Altena Road Runners trainen de framerunners en de andere atleten altijd gezamenlijk. Antoinette sloot zich bij de start aan bij het trainersteam. Ze geeft op zaterdag training, samen met Lia en andere vrijwilligers. Antoinette: “Lia is al lange tijd trainster bij AV Altena en zag meteen alle mogelijkheden om samen te sporten. Geweldig zo iemand binnen de vereniging! Waar het kan gaan we voor ‘samen’, waar het echt niet lukt doen we iets anders, maar altijd op de baan en tussen elkaar. Voor de les bespreken we hoe we het gaan doen of het gebeurt spontaan. Ver- en hoogspringen met een runningframe gaat natuurlijk niet, dus pas ik die oefening aan. Met discuswerpen doen we soms wat minder herhalingen, omdat de kinderen met een handicap eerder vermoeid zijn. Onze framerunners trainen ook een kwartiertje korter. Laatst hebben we een estafette gedaan, ideaal om samen te doen. De framerunners beginnen en geven het startstokje door aan de andere atleten.”
Ook buiten de trainingen om ontmoeten framerunners en junioren elkaar. Antoinette: “In het clubhuis delen ze een traktatie, drinken samen een drankje, kletsen wat. Ze komen elkaar tegen bij alle gezamenlijke activiteiten zoals themalessen, sinterklaasfeest en natuurlijk de wedstrijden. Bij een buitenrit of wegwedstrijd koppelen we een gewone atleet aan een framerunner. Zo helpt iedereen mee.”
Kennis vergaren en samenwerken
Om Frame Running trainingen te geven, hoef je geen ervaren atletiektrainer te zijn. Antoinette had nooit eerder atletiek gegeven. “Door mijn werk als kinderfysiotherapeut weet ik hoe je duur opbouwt en wat de impact is van bepaalde beperkingen. Met verdiepende cursussen van de Atletiekunie op de landelijke inspiratiedag van Frame Running Nederland heb ik mijn kennis vergroot. Die dag heb ik ook meegedaan aan de workshop ‘Samen Sporten’ van Stichting het Gehandicapte Kind, heel waardevol. Je leert hoe je een training geeft, hoe je een frame aanpast, kennis over de oefeningen, álles wat je nodig hebt. De stichting hielp ons daarnaast met informatie en handige tips om Frame Running op te zetten. Door te doen, leer ik veel van atletiek. En andersom: als je ervaring hebt met atletiek kun je ook Frame Running training geven. Als je goed luistert naar het kind en de ouders, dan weet je wat er nodig is en wat een kind aankan. Bij Frame Running Nederland krijg je die kennis over beperkingen ook aangereikt. In principe is dat genoeg om te starten. De kern van ons succes is teamsamenwerking en kijken wat er nodig is om te trainen. En het niet moeilijker maken dan het is, gewoon gaan doen!”
Naast trainers Antoinette en Lia, is Bert de drijvende kracht. Bert assisteert bij de trainingen, doet de boekhouding, zorgt dat er geld binnenkomt van sponsors, koopt alle materialen in en beheert de opslag ervan. Bert: “Ik doe ook al het onderhoud van de runningframes: het afstellen, iedere week de bandjes oppompen. Zodat de kinderen veilig en comfortabel kunnen sporten. Ik was al licentiehouder looptrainer. Om mijn kennis over Frame Running te vergroten, heb ik alle cursussen van Frame Running Nederland gedaan en hun inspiratiedag bezocht. Bij de Atletiekunie heb ik een workshop gevolgd en ik deed een cursus met Team Para Atletiek. Ik kijk wat anderen doen en pas toe wat onze training nog beter maakt. Iedereen is anders, dus je moet differentiëren. Ik verdiep me daarom in ieder individu. Dat maakt het heel interessant.”
Bert wilde meteen vanaf het begin inclusief sporten. “Het gegeven dat een framerunner iets langer doet over een oefening is belangrijk. De jeugd leert geduld te hebben en behulpzaam te zijn. Ze assisteren als ze zien dat iets niet helemaal lukt. We horen geen onvertogen woord. Ze doen het samen. Voor de ouders is het ook heel waardevol. Ze komen bij elkaar in het clubhuis, spreken over van alles. En ze hebben contact met de ouders van de junioren, zo vergroten ze hun netwerk.”
‘Wat als er niet genoeg animo is’
Antoinette had Lia en Bert direct mee, maar daarmee was ze er nog niet. “De eerste hobbel die we hebben moeten overwinnen, is dat mensen lastig voor zich zien hoe dit samen in een training gaat. Hoe zit het met de veiligheid? Hebben we de trainers wel? Hoe houden we iedereen bij elkaar? Ik stelde voor om het te gaan ervaren. Gelukkig stonden het bestuur en de andere trainers daarvoor open. Toen iedereen zag dat het goed ging, liep het redelijk vanzelf. Mensen vroegen mij ook ‘wat als er niet genoeg animo is?’. Nou, er zijn echt wel voldoende mensen met een beperking die willen sporten. En wat dan nog als het er maar een paar zijn? De mensen die eerst de beren zagen, zien de kinderen stralen! Iedereen vindt het geweldig dat we kinderen met een handicap nu ook kunnen laten sporten.”
Bert: “Bij de jeugd vallen wel eens trainers uit en heb je een man te weinig. Terwijl bij Frame Running extra handen nodig zijn. We hebben een ouder-jeugd-dag georganiseerd, waarop de ouders meetrainden. Sommigen deden vroeger ook aan atletiek en zijn weer geïnspireerd geraakt. Zij vangen nu het tekort aan trainers op en bij Frame Running hebben we twee extra paar handen. Ouders helpen ook bij het vervoer van spullen, ze hebben immers vaak een bus voor hun kind in een rolstoel.”
Welkome steun
Het opzetten van Frame Running binnen een vereniging doe je niet alleen. Het kost tijd, energie en geld. Antoinette: “We zijn heel blij met de steun die we vanuit alle hoeken krijgen. Anders was het ons niet gelukt. Frame Running Nederland begeleidt ons in wat we nodig hebben: informatie om trainers op te leiden, maar ook tips over opslag. Als ik ergens tegenaan loop, hoef ik maar te mailen en komen ze met een oplossing. Toen we nog geen eigen runningframes hadden, konden we die bij hen gratis lenen. Van Stichting het Gehandicapte Kind hebben we giften ontvangen waarmee we runningframes, onderdelen en oefenmaterialen hebben aangeschaft. En de mensen daar hebben ook heel veel kennis met ons gedeeld. We hebben ook veel lokale sponsors. Ze zien wat het doet voor kinderen met een handicap en willen helpen. De gemeente is ook heel meewerkend en heeft de baan bekostigd.”
